جان برد در یادداشتی می‌نویسد: «جهان نمی‌تواند اعتدالی ناچیز را بپذیرد در حالی که رژیم مشغول خفه کردن آرمان‌های مردمش است. رژیم ایران را نه بر پایه حرف‌های توخالی و نمادین که بر اساس عملش قضاوت خواهد کرد.»
دریادداشتی که امروز در روزنامه سراسری «گلوب اند میل» کانادا منتشر شد، جان برد، وزیر خارجه این کشوردر خصوص روحانی و وعده‌هایش می‌نویسد: «شک و تردید کانادا به پای‌بندی رژیم ایران به اصلاحات واقعی پابرجاست! با وجود ندای مردم ایران برای تغییر، عدم پای‌بندی ایران به تعهدات هسته‌ای‌اش، تصمیم آگاهانه و خودخواسته برای نقض حقوق بشر، حمایت مداوم از گروه‌های تروریستی، حمایت از بشار اسد، و سیاست‌های ضد یهودش همچنان ادامه دارد. حرف‌ها و وعده‌های آقای روحانی و هوش‌مندانه وسط کشیدن مذاکرات هسته‌ای در بالا بردن اعتبار او و ایران کمک چندانی نخواهد کرد.»
جان برد در ادامه می‌نویسد: «با این حال و صرف‌نظر از این حرف و عمل متناقض، انتخاب روحانی کورسوی امیدی است برای کشوری که تحت سلطه دیکتاتوری نظامی روحانیت واپس‌گراست. در واقع همه چیز به انتخاب رهبر ایران، آیت‌الله خامنه‌ای برای ادامه روند پیشین و یا اجازه به روحانی برای تغییر مسیر وابسته است. ادامه روند موجود چیزی جز انزوای ایران را در پی نخواهد داشت چه که تحریم‌های بین‌المللی برجای خود باقی خواهند ماند. انتخاب حفظ وضع موجود یعنی که ایران به حمایت از اسد و حزب‌الله ادامه داده و فعالیت‌های مشکوک سپاه ادامه خواهد داشت و این یعنی تبدیل ایران به کره شمالی دیگر.»
وزیر کابینه ستیفن هارپر در باره اهمیت آینده مردم ایران می‌نویسد: «مردم ایران شایسته آینده‌ای عاری از ترس هستند که بتوانند از دست‌رنج و کار خود لذت ببرند و آینده‌ای مرفه‌تر برای فرزندان خود بسازند. ایرانیان شایسته دولتی هستند که به آنها اجازه دهد برای آینده خود آزادانه تصمیم بگیرند. مردم ایران شایسته دیدن روزی هستند که ایران جایگاه حقیقی خود را در جهان به عنوان یک قدرت منطقه‌ای مورد احترام بیابد. اینها امیدهایی است که ایرانیان در انتخاب روحانی روی آنها سرمایه‌گذاری کرده‌اند. کانادا و دیگر کشورهای جهان نظاره‌گر تغییرات بنیادی وعده داده شد و تحقق آرمان‌های مردم ایران خواهد بود. جهان، رژیم ایران را نه بر پایه حرف‌های توخالی و نمادین که بر اساس عملش قضاوت خواهد کرد.»
وزیر خارجه کانادا در باره تقسیم قدرت در ایران و نقش رهبری نظام می‌گوید: «اگر رهبر ایران اجازه تغییر اساسی را به روحانی بدهد، و اگر ایران به تعهدات هسته‌ای‌ش عمل کرده، حقوق بشر را پای‌مال نکند و دست از دخالت‌های مخرب در مسیر صلح خاورمیانه بردارد، امکان آینده روشن برای مردم ایران وجود دارد...بگذارید رک و راست واقعیت انکار ناپذیری را بازگو کنیم آن هم این که تصمیم تنها متعلق به رهبر ایران است از آنجا که تاریخ جمهوری اسلامی نشان داده که رئیس جمهوری ایران توسط رهبری ایران نه تنها محدود که اداره می‌شود. این واقعیت، چالش‌های آقای روحانی را برجسته می‌کند.»
جان برد، در باره کمک نظام ایران به دولت سوریه می‌نویسد: «برخی از موانع پیش روی روحانی در چالش با جهان حتی بعد از انتخاب او پررنگ‌تر شده است. به طور مثال در تاریخ سی و یک جولای، ایران اعلام کرد که اعتبار نفتی به ارزش ۳/۶ میلیارد دلاری به سوریه خواهد داد تا اسد بتواند به کشار مردمش ادمه دهد. مردم ایران باید از روحانی بپرسند که چرا چنین پولی به جای سرمایه‌گذاری در رفاه اقتصادی آنها صرف کشتار مسلمانان در سوریه می‌شود.»
جان برد، افزایش تعداد اعدام‌ها در مدت زمان کوتاه بعد از انتخابات می‌نویسد: «آیا این آن تغییری است که مردم ایران به آن رای دادند؟»
وزیر خارجه کانادا در نقد «اعتدال» مورد ادعای روحانی می‌گوید: «جهان نمی‌تواند اعتدالی ناچیز را بپذیرد در حالی که رژیم همچنان مشغول خفه کردن آرمان‌های مردم ایران است. جهان نمی‌تواند به جز تغییرات سیستماتیک که حق و خواسته مردم ایران است را بپذیرد. تغییر جدی نیازمند تن دادن ایران به گفتگوی واقعی بر سر مسائل هسته‌ای، همکاری کامل با آژانس انرژی اتمی، رعایت حقوق بشر، و دست برداشتن از حمایت مسببان کشتار و هرج و مرج در منظقه و قرار دادن خواست‌ها و نیازهای مردم ایران در راس برنامه‌هایش است.»
