( زمان تغییر )
مردم جهان خصوصا اروپا وغرب باید چشم خود را روی واقعیتها باز کنند وتا دیرنشده وزمان وشرایط به نفع یک حکومت فاشیستی تغییرننموده است ، یکبار و برای همیشه تصمیم گرفته تا در مناسبات خود با رژیم جمهوری اسلامی ایران تجدید نظرکلی نمایند .
دولتمردان و مسئولین کشورهای اروپایی وغربی باید به این سئوال پاسخ دهند که: آیا منافع ایشان از داشتن ارتباطات ومناسبات سیاسی واقتصادی با رژیم جمهوری اسلامی حاکم برایران (حکومتی مذهبی باافکاری فاشیستی ، دیکتاتور وحامی اصلی تروریسم که درانجام هزاران عملیات تروریستی و ضد بشری درگوشه و کنار جهان دست داشته ومقاصد دستیابی به سلاحهای کشتارجمعی و جنگ افروزی آن برهیچ فردی پوشیده نیست ) تا چه میزان ارزش دارد؟
آیا تنها اجرای دست وپا شکسته تحریمهای اتخاذ شده ازسوی شورای امنیت سازمان ملل متحد ، آمریکا یا اتحادیه اروپا کفایت میکند ؟
همه شاهدیم که کشورهای عضو سازمان ملل متحد در طول سالهای گذشته برای رسیدن به اتفاق نظری کلی درخصوص ایران راه درازی را طی نموده اند وهمین اتلاف وقت باعث گردیده تا رژیم جمهوری اسلامی بتواند راههای گریز از این تحریمها را برای خود هموار سازد .
وآیا جنگ بعنوان آخرین راه حل میتواند ((در از بین بردن رژیمی مافیای از نوع اسلامی افراطی وضد بشری که حامی وبوجود آورنده تروریسم بین المللی است)) تمامی اهدافی را که مد نظر جامعه جهانی است، محقق سازد؟!
رژیم جمهوری اسلامی به دلیل داشتن منابع مالی فراوان و خریدن وقت با توسل جستن به انواع حیله ها ، توانسته در نقاط مختلف جهان ، مراکز و سلولهای متعددی با افرادی آموزش دیده برای انجام عملیات تروریسمی برای خود محیا سازد ، تا در مواقع لزوم از آنها استفاده نمایند.! و وقوع یک جنگ (که خود رژیم جمهوری اسلامی نیز از آن استقبال میکند! ) به رژیم تهران این فرصت را میدهد تا با بکار گیری مزدوران وعوامل خود در گوشه وکنار جهان قدرت خود را به همه نشان دهد ، و در داخل نیز با سواستفاده از شرایط جنگی ، کلیه فعالان حقوق بشری ومخالفان سیاسی خود را از بین ببرد، وصدای آزادی خواهی ملت بیدار ایران را برای مدتی طولانی خاموش سازد .
درشرایط کنونی بهترین راه و کم هزینه ترین راه این است که قدرت ملت رنجدیده و دربند اما هوشیار ایران را دست کم نگرفته و فرصتی دوباره به ایشان داده شود ، باید صدای آزادیخواهی ملت ایران از سوی جوامع مختلف شنیده شود و جامعه جهانی با ایشان همراه گردند نه اینکه سدی در مقابل آنها ،
باید دولتهای اروپایی وغربی مناسبات دیپلماتیک خود را با رژیم تهران به حداقل برسانند ، و امکانات سفارتخانه های رژیم را هرچه بیشتر محدود سازند، اشخاصی را که ازطرف رژیم ایران با عناوین مختلف وتحت پوشش دروغین دیپلومات به سفارتخانهای حکومت در رفت وآمد هستند شدیدا کنترل و در حد امکان از صدور ویزا برای ایشان خود داری شود .
باید روزنه های مالی حکومت درکشورها را شناسایی و مسدود نمود .
بدون هیچگونه توقعی باید امکاناتی فراهم شود تا فعالان سیاسی واپوزسیون مخالف رژیم که در خارج ایران هستند بتوانند در کنار هم قرار بگیرند .
وهزاران راه حل دیگر که فقط بسته به یک تصمیم دارد که:
آیا زمان تغییر فرا رسیده است یا نه ؟
نویسنده : داریوش وهوشی
