جمعه، تیر ۲۳، ۱۳۹۱

متن سخنرانی درگردهمایی 18 تیر، اسلو- نروژ

18 تیر
با درود به پیشگاه شهیدان 18 تیر ، کشته شدگان راه آزادی ایران
و با درود به جمع حاضر و مجریان این مراسم
امروز ما در این مکان جمع شده ایم برای بزرگداشت حماسه 18 تیر...
اما کدام 18 تیر؟

18 تیر سال 59 و خیزش بی همتای افسران دلاور شاهرخی که به کودتای نوژه معروف شد. 
یا 18 تیر سال 78 و خیزش آزادیخواهانه دانشجویان و مردم که به وقایع کوی دانشگاه معروف شد.
نکند زمانی فرا برسد که ایرانی مجبور باشد هر روز بزرگداشت و سالگرد برگذار کند آنهم به چند مناسبت .
عزیزان عمر رژیم به درازا کشیده شده ، به دلیل اینکه ایرانِ من چهار دیواریه خانه ی منه ، به دلیل اینکه هرجنایتی را مرتکب شدند سکوت کردیم و به راهتی از کنارش عبور نمودیم. هر روز در خانه ای را میزنند ، مهم نیست درِ خانه ی مرا کهِ نزدند. متاسفانه از ماست که بر ماست .
افرادی که اقتصاد رو مالهِ خر میدونستند ، شیادان دزد و راهزنیِ که روی هر جنایتکار تاریخ بشری رو سفید کردند، سی و سه سالهِ هر روزِش به بهانه ای تعدادی از شیران بیشه ایران رو به خاک و خون میکشند.
خیل زنان و مردان آزادیخواهی که با هر عقیده و مذهب در این سی وسه ساله،
آزادی و هستیِ شون را در آتش خشم و تبعیض و نابخردی این حکومت فاسد از دست داده اند ، همگی قبل از هرچیز قربانیان مذهب حکومتی بوده اند، تا حکومت استبدادی.
آمار نشان میدهد بیش از هفتاد هزار مسجد در ایران وجود دارد، هزاران تکیه و حوضه و پایگاه و مرکز اسلامی فعالند، بزرگترین سهم بودجه بعد از بخش نظامی متعلق به بخش فعالیتهای مذهبی است. هزاران هزار آخوند وطلبه و مداح وسخنور مشغول مغز شویی ملت ایرانند،تا از دکان مذهب ارتزاق کنند.
 یک هدف دارن و میدونن دارن چی کار میکنن.
تازه این غیر از صدا و سیمای سید علی است.
 اما در مقابل
نماد جامعه ایرانی مخالف این رژِیم آدمخوار، گروه های اپوزوسیون خارج از کشورند.
چه تعداد شبکه و سخنور و در چه جهت و هدفی مشغول کارند.
 خودتون مقایسه کنید.!   
این را نگفتم تا دست کم بر فعالیت عزیزان گذاشته ، بلکه گفتم اهمیت مبارزه خودمون رو و جایگاهی را که از دید یک دربند داخل کشور داریم بیشتر درک کنیم.
رژیم با همه تلاشی که داره انجام میده در سرازیری سقوط قرار داره .
ازکارهایی که به ادامه حیاتش کمک میکنه پرهیز کنیم. مسائل حاشیه ای رو کنار بزاریم و به ایران فکر کنیم.فقط به آزادی عزیزان دربندمان بیاندیشیم.
اما سرافراز باشیم که جرقه ی تعیین تکلیف با جمهوری اسلامی در 18 تیر 1378 زده شد، در 25 و 30 خرداد جوانه زد  و در روزهای قدس وسیزده آبان و شانزده ی آذر به نهالی تبدیل شد ، و میرود که سراسر ایران جنگلی از درختان راست قامت مبارزه در جهت سرنگونی این رژیم ننگین شود.
و امسال با چنین چشم اندازی به پیش باز وقایع 18 تیر میرویم تا تیرِ عصیانِ مردمِ سراسر ایران را باحمایت بین المللی بر سر و جان و تن حکومت مفتخوران اسلامی ببارانیم و جهانی از شادی و شادمانی را بر لب خسته دلان ، فقر زدگان ، زندانیان ، آواره گان و بویژه زنان پاک سرشت ایرانزمین بنشانیم.
فراموش نکنیم که هیجده تیر امسال را می توانیم با یکپارچگی خود ، خطر جنگ را از فراز ایرانزمین دور کنیم و به جهانیان نشان دهیم که میتوانیم این رژیم ضد ایرانی و اشغالگر را با قدرت اتحاد خود به سقوط بکشانیم.
و از جهانیان بخواهیم در همه عرصه ها بر حکومت مافیای اسلامی تنگ بگیرند و از مبارزات آزادیخواهانه ملت ایران حمایت کنند.
در پایان یادی کنیم از ایرانبانان دلاور خیزش شاهرخی ، شهیدان 18 تیر 59:
سرتیپ خلبان آیت محققی ، سرگرد خلبان فرخ زاد جهانگیری ، سروان خلبان محمدِ ملک و بیش از 350 تن از بهترین  فرزندان آن آب و خاک
و شهیدان کوی دانشگاه در 18 تیر 78 : عزت الله ابراهیم نژاد ، فرشته علیزاده ، تامی حامی فر ، اکبر محمدی و دیگر عزیزان که بدست جلادان سفاک رژِیم ضد ایرانی جمهوری اسلامی کشته شدند و با خون خود نهال آزادیخواهی ملت ایران را آبیاری نمودند.
راهشان پایدار و نامشان جاودان باد
پاینده ایران
پاینده آزادی
18.تیر.1391
07.07.2012