« به مناسبت این روز بزرگ من افتخار دارم به شما تبریک بگویم. و از این فرصت استفاده کنم برای بیان شرح کوتاهی در خصوص آزادی و دلیل اینکه کشور من ایران ، که در ۲۵۰۰ سال قبل اولین قانون حقوق بشر را به جهان معرفی می کند و زنان دارای حقوقی برابر با مردان بودند، و همچنین ۱۰۶ سال قبل اولین کشور در خاورمیانه بود که برای رسیدن به دموکراسی و آزادی مبارزه را شروع کرد ، چرا تا اکنون نتوانسته به آزادی و دموکراسی برسد و هر روز آسمان امید جوانان ایرانی تیره تر و سیاه تر می شود؟
موضوع آزادی پیچیده ترین موضوع سیستم علمی ، سیستم فلسفی و مذهبی است.
اصولا مفهوم آزادی یا واژه آزادی از نظر بیشتر مردم دنیا شاید به درستی شناخته و فهمیده نشده است.
بسیاری از مردم این تصور را دارند که آزادی یعنی بی قانونی و بی بند و باری، در حالی که با نگاهی دقیق به انسان و طبیعت به اینجا می رسیم که هیچ شخصی و هیچ شیئی در هیچ زمان خارج از قاعده و قانون عمل نمی کند.
شاید بشود آزادی را اینگونه تعریف کرد : آنچه که انسان بخواهد انجام دهد و آنچه را که نخواهد انجام ندهد.
دقیق تر بگویم : آزادی امکان ، اجازه و حق انتخاب راه درست ، خوب و مناسب بدون وجود مانع خارجی و بیرونی و با نداشتن احساس حال بد درونی و هموار کردن راه برای رسیدن خود ودیگران به حق انتخاب بیشتر و بهتر در آینده است.
پس به این نتیجه می رسیم که مسئله آزادی انتخاب قانون درست است.
انسان برای رسیدن به آزادی باید موجود آزاد و آزاده ای باشد، بنابراین اگر افراد این موجودات آزاد و آزاده ای نیستند ماجرای آزادی یک تحمیل و یک هدیه است و هر زمان هم که لازم باشد می توان آنرا پس گرفت، همانطور که در طول تاریخ بارها کمی آزادی داده اند و دوباره پس گرفته اند.
انسان وقتی آزاد و آزاده می شود که تحت تاثیر احساسات ، عواطف و هیجانات و نظام باورها و اعتقادات شخصی خودش تصمیمات مهم و اساسی را نگیرد. بلکه با راهنمایی علم و عقل و توجه به واقعیت و اخلاق و پذیرفتن مسئولیت خودش عمل کند.
متاسفانه مشکل اساسی ملت و کشور ایران در همین نکته مهم است.
ما مردم ایران آزاد و آزاده نبوده ایم که به دنبال آزادی حرکت کنیم، یعنی اسلام و قرآن هر چه که داشتیم از ما گرفت.
مشکل ما از زمانی شروع شد که اعراب مسلمان در ۱۴۰۰ سال قبل به کشور ما حمله کردند و با زور شمشیر دین اسلام را به مردم ایران تحمیل کردند و قوانین قرآن پیاده شد.
حقوق زنان ایرانی نادیده گرفته شد و مجبور شدند به پوشیدن حجاب و در خانه ها محبوس شدند، چون نگاه اسلام به زن و مرد نگاهی دوگانه است و خانواده در اسلام بر پایه تفاوت ها بنا می شود.
قوانین اسلام در حقیقت قوانین ضد زن است و در کشورهای اسلامی نیمی از جامعه را که زنان هستند در خانه زندانی کرده و مثل برده با ایشان رفتار می شود و نیمی دیگر از جامعه را که مردان تشکیل می دهند به نگهبانی از این زندانیان وادار می کند. و در حقیقت دین اسلام با خشونت کل جامعه را برده و بنده می خواهد. و در چنین شرایطی که همه مردم اسیر و برده هستند چگونه می توان انتظار داشت که انسان آزاده ای رشد کند.
اما جا دارد من مجدد به شما تبریک بگویم به مناسبت یکصدمین سالگرد حق رای برای زنان نروژی و شما باید خوشحال باشید که انسانهای آزاده ای هستید، چون توانستید آزادی را سالها قبل به دست آورید.
دوستان من به فرزندان خود یاد دهید که به خوبی از استقلال و آزادی این کشور پاسداری و محافظت نمایند چون این کمترین هزینه ای است که شما برای آزادی می پردازید.
به امید روزی که ایرانیان هم بتوانند در ایران آزاد زندگی کنند.»
۱۷.۰۵.۲۰۱۳
داریوش
