امروز با دیدن دو خبر در سایت خبرگذاری آلمانی DW (فارسی) که به فاصله کمی از یکدیگر انتشار پیدا کرده بود باعث شد تا پس از مدتها مطلبی که در گوشه ذهنم جا خوش کرده بود را با شما در میان گذارم، باشد تا این روشنگری کمکی باشد برای عزیزان هموطنم که به دنبال سوسوی چراغی برای رهایی از سیاه چاله و بند اسارت این رژیم جنایتکار و ضد ایرانی، هستند. چه بسا که این روشنایی از آتش سیگار مامور اطلاعاتی رژیم باشد!
اما دو خبر:
۱.شگردهای قاچاقچیان انسان برای استفاده از جزایر یونان
۲. چرا ایرانیان به ناگهان راهی صربستان شده‌اند؟
* ابتدا در مورد خبر اول : ماموران امنیتی آلمان بر این نظرند که یکی از مهم‌ترین مقصدهای موقت پناهجویانی که قصد رسیدن به اروپا را دارند، یونان است. پلیس فدرال آلمان در گزارشی محرمانه شرح داده که این کشور به یکی از مراکز مهم مهاجرت غیرقانونی به کشورهای اروپایی و به "یکی از مهم‌ترین مراکز فعالیت قاچاقچیان انسان" در اروپا بدل شده است. در منطقه ترکیه و یونان پناهجویان بسیاری جمع شده‌اند که خواستار گذر به سوی کشورهای غرب اروپا هستند. تنها در ترکیه در مجاورت یونان بیشترین شمار پناهجویان در سراسر جهان (چهارمیلیون پناهجوی رسما ثبت شده) زندگی می‌کنند که بیشتر آنها از سوریه به ترکیه آمده‌اند.
در ادامه گزارش پلیس فدرال آلمان آمده که در سال گذشته ۲۰۱۷ حدود ۳۰ هزار مهاجر موفق شدند خود را از ترکیه به جزایر یونان برسانند. بیشتر این تعداد در نیمه دوم این سال، پس از سقوط شهر رقه، پایتخت خودخوانده داعش، به این جزایر رسیدند که بیشتر این افراد شهروند سوریه، عراق و افغانستان بوده‌اند.
در گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) آمده است که در همین سال ۵۴ نفر در جریان گذار از ترکیه به یونان در دریای اژه غرق شده‌اند.
در گزارش پلیس فدرال آلمان آمده که قاچاقچیان انسان هدفمند عمل می‌کنند و باندهای قاچاق انسان از این راه درآمد هنگفتی به دست می‌آورند و به طور نمونه به یک باند قاچاق انسان در شهر ازمیر ترکیه اشاره کرده که در دوماه سپتامبر و اکتبر سال ۲۰۱۷ موفق شده ۴۶۰ پناهجو را به جزایر ساموس، خیوس و لسبوس بفرستد و از این راه ۱۸۰ هزار دلار به دست آورد (حدود ۴۰۰ دلار برای هر پناهجو). که به نظر من حداقل مبلغ را ارایه داده اند!
نکته ۱: لطفا به تعداد و ارقام توجه داشته باشید!
نکته ۲: سهم مافیای رژیم از این بازار چقدر است؟
« همانطور که گزارش کرده اند: بیشتر این افراد شهروند سوریه، عراق و افغانستان بوده‌اند. و ما میدانیم که هر سه این کشورها مناطقی هستند که رژیم تهران شدیداً در آنها فعال است، که البته ترکیه را نیز نباید از این محدوده دور بدانیم.»
* و خبر دوم: روزنامه آلمانی: چرا ایرانیان به ناگهان راهی صربستان شده‌اند؟
روزنامه آلمانی "فرانکفورتر آلگماینه" در شماره روز ۲۸ مارس (۸ فروردین) خود گزارشی با عنوان "بلیط یکطرفه تهران- بلگراد" چاپ کرده و پرسیده است که «چرا این همه ایرانی به ناگهان راهی صربستان شده‌اند؟»
اما: در اسفندماه ۹۶ شرکت هواپیمایی "ایران ایر" اولین پرواز مستقیم تهران- بلگراد را برقرار کرد. پس از اولین پرواز، همه پروازهای این شرکت هواپیمایی تا ماه تیر ۹۷ به سرعت رزرو شدند. تقاضای سفر به صربستان چنان بالا بود که به زودی خبری راجع به تصمیم‌گیری یک شرکت هواپیمایی دیگر برای برقراری پرواز مستقیم از تهران به بلگراد منتشر شد.
در روزهای اخیر هم خبرگزاری "تانجوگ" صربستان به نقل از یکی از مدیران "ایران ایر" نوشت که قرار است پرواز مستقیم از دیگر شهرهای ایران به بلگراد هم برقرار شود! به سلامتی!!
حال گویا صربستان با مشکلی روبرو شده « بابا نیایید! ... کردم!» که به نوشته "فرانکفورتر آلگماینه " عبارت از این است که برخی از این "سرمایه‌گذاران بالقوه" که از تهران به بلگراد سفر می‌کنند، پرواز برگشت‌شان را از دست می‌دهند!! عجب! و سپس یا در صربستان درخواست پناهندگی می‌دهند یا از طریق مسیر بالکان خود را به آلمان و فرانسه می‌رسانند.به نوشته "فرانکفورتر آلگماینه" این وضعیت در صربستان موجب نارضایتی شهروندان این کشور شده، زیرا بسیاری از صربها نگران‌اند که آزادی خودشان برای سفر به کشورهای اتحادیه اروپا به خطر بیفتد. در همین رابطه دولت صربستان در پی کنترل بیشتر برآمده است.
از نخستین کسانی که متوجه چنین پدیده‌ای شده گوردان پانوویچ، از سازمان "Info Park" اینفو پارک بوده که سازمانی برای کمک به پناهجویان و همراهی آنان تا ورودشان به اروپای غربی است.
باید بگویم: « مرکز حمایت از پناهندگان اینفو پارک سازمان ارائه خدمات برای پناهندگان و مهاجران در فضایی به مساحت ۱۳۰ متر مربع در بلگراد است . این «مرکز» که در نقطه اصلی شهر واقع است شامل بخش ارائه اطلاعات، کمک تحصیلی، مرکز امن زنان/دختران، دسترسی به اینترنت و بخش ارائه خدمات به خانواده است.»
تصویر صفحه فیس بوک این مرکز:
سازمان "اینفو پارک" پیش از آغاز سفرهای مستقیم از تهران به بلگراد در بیانیه‌ای با استناد به آمار وزارت کشور صربستان نوشته بود که از زمان لغو ویزا برای شهروندان ایرانی، بیش از ۶ هزار ایرانی به عنوان گردشگر به صربستان آمده‌اند که بیشترشان سپس به اروپای غربی سفر کرده‌اند.
بر اساس تحقیقی که "اینفو پارک" در پاییز ۹۶ از ایرانیان در بلگراد کرده بود، اکثر آنها گفته بودند که صربستان را "امن‌ترین و ارزان‌ترین" کشوری می‌دانند که بتوانند از طریق آن خودشان را به اروپای غربی برسانند.
نمانیا رویوویچ، خبرنگار بخش بالکان دویچه وله، درباره شمار پناهجویان ایرانی در صربستان و وضعیت پناهجویی آنان می‌گوید که شمار ایرانیانی که در صربستان درخواست پناهندگی کرده‌اند نسبت به شهروندان دیگر کشورها اندک است و شانس پذیرش درخواست پناهندگی آنها در کشورهای عضو اتحادیه اروپا هم زیاد نیست به گونه‌ای که بیشتر آنان در صربستان در یک وضعیت بلاتکلیف می‌مانند.
خبرنگار بخش بالکان دویچه وله می‌گوید: «به طور قانونی در حال حاضر روزانه حدود ده نفر میتوانند از مرز رد و وارد مجارستان شوند. ورود به مجارستان هم به معنای سفر بلامانع به کشورهای غرب اروپا نیست و محدودیت‌های بسیاری وجود دارد. یک راه دیگر مراجعه به قاچاقچی‌های انسان است که مسیرهایی مخفی تا رسیدن به کشورهای غرب اتحادیه اروپا را می‌شناسند اما در ماه‌های اخیر کار آنها از رونق افتاده چون کنترل شدیدی صورت می‌گیرد.»
به نوشته "فرانکفورتر آلگماینه"، رسیم لیجیک، وزیر گردشگری و تجارت صربستان، در روزهای گذشته تلاش کرده تا مردم کشورش را آرام کند. او گفته است که دولت می‌کوشد "خطر سوءاستفاده از رفت و آمد بدون ویزا از ایران را تا حد امکان پایین بیاورد". او در عین حال تأکید کرده است که نباید آزادی سفر ایرانیان را زیر سؤال برد چون این آزادی "در عرصه‌های گردشگری، اقتصادی و سیاسی به نفع" صربستان است! « عراق، لبنان، یمن، سوریه، افغانستان... کم بودن حال صربستان هم اضافه شد»
به عقیده نویسنده "فرانکفورتر آلگماینه"، آنچه وزیر گردشگری و تجارت صربستان می‌گوید عجیب است! چون به نظر نمی‌رسد علائق مشترک زیادی میان ایران و صربستان وجود داشته باشد. روابط اقتصادی دو کشور چندان گسترده نیست که دسته دسته مدیران شرکت‌ها بخواهند بین دو کشور به طور دائم در رفت و آمد باشند و تولیدات صادراتی مهم صربستان، از جمله گوشت خوک و عرق آلو، بازاری در ایران ندارد.
روشن نیست که وزیر صربستانی چگونه می‌خواهد به گفته خودش مانع از "سوءاستفاده از آزادی ویزا و استفاده برخی شهروندان ایرانی از بلگراد و صربستان به عنوان ترانزیت برای ادامه سفر به سوی اتحادیه اروپا" بشود.
گوردان پانوویچ از سازمان "اینفو پارک" می‌گوید از آنجا که به نظر می‌رسد در ایران عده زیادی هستند که مایلند به غرب بروند، وزارت تجارت صربستان در پی عقد پیمان‌نامه‌ای با ایران برای جلوگیری از مهاجرت‌های غیرقانونی است. پانوویچ ابراز شگفتی میکند از اینکه چنین پیمان‌نامه‌ای از همان زمان لغو ویزا برای ایرانیان بین دو کشور امضا نشده است. او همچنین معتقد است که چنین مذاکراتی نه در سطح وزارتخانه‌های تجارت بلکه در "سطحی بالاتر" باید صورت گیرد.
"فرانکفورتر آلگماینه" با نظر به سفر ماه گذشته محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، به بلگراد و دیدارش با الکساندر ووچیچ، رئیس جمهور صربستان، معتقد است که احتمال دارد چنین گفت‌وگویی به زودی صورت گیرد، زیرا حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، ووچیچ را به دیدار از ایران دعوت کرده است.
"فرانکفورتر آلگماینه" به پیوند سیاسی ایران و صربستان اشاره میکند و می‌نویسد که ووچیچ منطقه خاورمیانه را می‌شناسد و در جوانی با رئیس‌اش "وجیسلاو سسلچ" به دعوت صدام حسین به عراق سفر کرده تا در اتحاد "بشریت مترقی" علیه آمریکا شرکت کند.
به هر حال ووچیچ از دعوت حسن روحانی تشکر کرده و همچنین قدردانی کرده که ایران تا کنون کوزوو را به رسمیت نشناخته است!!
* گزارشها و مطالب فوق تنها برای روشن شدن ذهن شما با اتفاقاتی است که رخ داده است اما اصل مطلب چیز دیگری است که در ادامه خواهید خواند:
اجازه دهید به کمی عقب تر باز گردیم، به جنگ بوسنی و هرزگوین، جنگی مسلحانه و بین‌المللی که بین ۵ آوریل ۱۹۹۲ تا ۱۴ دسامبر ۱۹۹۵ بین بوسنی و هرزگوین و صربستان اتفاق افتاد و با امضای توافق دیتون در شهر دیتون ایالت اوهایو پایان یافت.
پس از فروپاشی شوروی و به تبع آن متحدینش در اروپای غربی از جمله یوگسلاوی جنگ داخلی خونینی میان کرووات‌ها، صربها و بوسنیایی‌ها درگرفت.
آنچه موجب توجه بیشتر کشورهای اسلامی و از جمله ایران به این منازعه شد، مسلمان بودن بوسنیایی‌ها و عدم برخورداری آنان از نیروی نظامی قابل توجه بود.
دولت ایران به نحو گسترده‌ای به حمایت سیاسی، اقتصادی و نظامی از بوسنیایی پرداخت. سه ایرانی در جریان این فعالیت‌ها کشته شدند. در آن موقع ایران از ریاست جمهوری علی عزت بیگویچ حمایت می‌کرد. توجه رژیم ایران به این منطقه به حدی بود که علی خامنه‌ای، احمد جنتی (فسیل درجه یک) را بعنوان نماینده ویژه خود در امور بوسنی و هرزگوین منصوب کرد و نهادهای خیریه ایرانی همچون کمیته امداد نیز وارد ماجرا شد و حجم عظیمی از کمکهای مردمی را جمع‌آوری و به بوسنی منتقل می‌کردند. ایران در بازسازی بوسنی نیز مشارکت کرد.
فرماندهی نیروهای نظامی ایران در بوسنی بر عهده سردار نقدی و حسین الله‌کرم بود و این نیروها زیر نظر سپاه قدس به فعالیت می‌پرداختند. انتصاب حسین الله کرم بعنوان وابسته نظامی ایران در بوسنی در دولت محمود احمدی‌نژاد نیز در همین رابطه میتواند باشد.
یکی از اتهاماتی که پس از دستگیری حسین موسویان به اتهام جاسوسی از سوی سایت‌های تندرو هوادار دولت به وی وارد شد آن بود که اطلاعات مربوط به پایگاه‌های امنیتی ایران در اروپا و توصیه‌های انجام شده به آنان برای پس از حمله احتمالی به ایران را لو داده‌است.
فعالیت سپاه قدس در بوسنی یکی از سرفصل‌های مهم عملکرد این نیرو بود و موجب افزایش توان آن شد.
ایران از اولین روزهای جنگِ بوسنی اقدام به راه اندازی شبکه‌ای رادیویی به زبان بوسنیایی کرد که همچنان فعالیت میکند. در سال‌های بعد تلویزیون ماهواره‌ای سحر (وابسته به صداوسیما) به پخش برنامه به زبان بوسنیایی پرداخت.
جالب اینجاست که هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود می‌نویسد: (به دکتر ولایتی گفتم یک میلیون دلار از باقیمانده قیمت نفت اهدایی را به رئیس جمهوری بوسنی بدهد! «انگار که ارث پدرش را بذل و بخشش می کرده!» هیاًت بوسنیایی برای دور اول مذاکره آمدند. از کمک هیاًت ایران خیلی ممنون اند. گفتند کاملاً محاصره‌اند و اسلحه شان تمام شده و فقط بخشی از کمکهای مارا دارند. خواستار کمک بیشتر شدند. مشکل شان جدی است و در بن‌بست و در محاصره هستند. پیشنهاد داشتند که ما از طریق کروات‌ها با صربها و با روس‌ها یا کشورهای غربی یا اسلامی برای کمک کردنشان و رساندن کمک اقدام کنیم. با پیشنهاد، دادن موشک به کروات‌ها که برای مقابله با صربها نیاز دارند، جهت رفع محاصره و رساندن اسلحه به مسلمان‌ها موافقت کردم. قرار شد خودش در ملاقات پس فردایش با رئیس جمهور کرواسی مطرح کند. برای بازسازی و پذیرش متخصصان بیکارشان هم کمک خواست.)
حمایت همه جانبه رژیم تهران از مردم بوسنی که مسلمان بودند و هزینه های کلانی که از کیسه ملت ایران بابت ایديولوژی خودشان پرداخت شد بر کسی پوشیده نیست. اما چه کس یا کسانی منفعتش را بردند و آیا اصلا منافعی ماندگار برای کشور و مردم ایران داشت؟!
باید بگویم که بوسنی از جمله کشورهای مسلمانی است که با اسرائیل رابطه دارد.
اما از کوزوو بگویم:
کوزوو در سال ۲۰۰۸ از صربستان اعلام استقلال کرد اما صربستان این استقلال را به رسمیت نشناخت و آن را بخشی از خاک خود می‌داند. ۱۱۰ کشور دنیا تا ۲۷ فوریه ۲۰۱۷ کوزوو را به رسمیت شناخته‌اند و این کشور به عضویت نهادهای بین‌المللی همچون بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول درآمده‌است. اما روسیه و چین دو عضو دائم شورای امنیت استقلال کوزو را به رسمیت نشناخته‌اند و این کشور به عضویت سازمان ملل درنیامده‌است.
در بالا اشاره کردم که ایران تا کنون کوزوو را به رسمیت نشناخته است!! چرا؟ چون روسیه آنرا به رسمیت نشناخته!
نکته جالب اینجاست که بیش از ۹۵٪ مردم کوزوو پیرو اسلام هستند!
از طرفی روسیه طرح سازمان ملل متحد که کشتار "سربرنیتسا" در بوسنی و هرزگوین را "نسل‌کُشی" تعریف کرده است، وتو می کند! کشتاری که از طرف صربها انجام شد و در آن بیش از هشت هزار مسلمان بوسنی قتل عام شدند.
اما جمهوری اسلامی که در دوران آن جنگ حامی مسلمانان بوسنی بود امروز و به دستور ارباب خود روسیه از طرف مقابل صربها حمایت میکند! صربستانی که بیش از ۹۰ درصد جمعیتش مسیحی هستند. واقعا چه اتفاقی افتاده؟ آیا جمهوری اسلامی به معنای واقعی فروپاشی خود را لمس نموده است و برای رهایی از این وضعیت به هر کس و هر چیز متوسل می شود؟ یا اینکه دیگر جمهوری اسلامی به معنای واقعی کلمه وجود ندارد اما جرات بیان آنرا ندارند و در حال زمینه سازی برای یک افشاگری بزرگ هستند!
هر چه هست اما این یک حقیقت است که آزادی سفر به صربستان بدون ویزا کمکی است بزرگ به خواست و اراده ارباب رژیم جمهوری اسلامی « روسیه » در حق همپیمان دیکتاتور و حلقه به گوش خود که خواسته رژیم را از فروپاشی و سقوط حفظ نماید یا اینکه زمان بیشتری برای دوشیدن این گاو نه من شیرده برای خودش دست و پا نماید!
در جریان اعتراضات دی ماه بر اساس اعلام آمار توسط خود حکومت بیش از ۵۰۰۰ فعال سیاسی بازداشت شدند و ۶۰۰۰ نفر هم که تنها از راه آزاد صربستان از کشور خارج شده اند، در واقع رژیم بار سنگین اعتراضات بر دوش خود را به این دو روش سبک و برای بقای خود زمان بیشتری خریداری می کند.
* نکته ۱: چه حجم پول در این مهاجرت در حقیقت اجباری و یا تبعید خود خواسته جوانان ایرانی نصیب رژیم می شود؟
نکته ۲ : چه میزان وثیقه و چه حجم پول بابت آزادی دستگیر شدگان اعتراضات دی ماه نصیب رژیم می شود؟
نکته ۳: چند درصد از این اشخاصی که به امید یک زندگی ایده آل در اروپای غربی خود را به آب و آتش می زنند، میتوانند به مقصد خود برسند تا اعلام پناهندگی نمایند؟
نکته ۴: چند درصد میتوانند به آرزوی خویش برسند و از کشور میزبان پاسخ مثبت دریافت نمایند؟
* ای کاش ملت ایران به این حقیقت پی میبردند که تنها با اراده و اتحاد و ایستادگی بر روی خواسته های به حق خودشان است که میتوانند در اندک زمان ممکن با سرنگون کردن این لکه ننگ تاریخ ایران و بشریت، به آزادی و آن شرایطی که برای یک زندگی در خور ایرانی را در کشور و میهن مادری ایجاد نمایند.
به امید این روز که دیر هم نیست.
پاینده ایران
برافراشته باد پرچم زیبای سه رنگ شیروخورشید نشان
ماهستیم.
اما دو خبر:
۱.شگردهای قاچاقچیان انسان برای استفاده از جزایر یونان
۲. چرا ایرانیان به ناگهان راهی صربستان شده‌اند؟
* ابتدا در مورد خبر اول : ماموران امنیتی آلمان بر این نظرند که یکی از مهم‌ترین مقصدهای موقت پناهجویانی که قصد رسیدن به اروپا را دارند، یونان است. پلیس فدرال آلمان در گزارشی محرمانه شرح داده که این کشور به یکی از مراکز مهم مهاجرت غیرقانونی به کشورهای اروپایی و به "یکی از مهم‌ترین مراکز فعالیت قاچاقچیان انسان" در اروپا بدل شده است. در منطقه ترکیه و یونان پناهجویان بسیاری جمع شده‌اند که خواستار گذر به سوی کشورهای غرب اروپا هستند. تنها در ترکیه در مجاورت یونان بیشترین شمار پناهجویان در سراسر جهان (چهارمیلیون پناهجوی رسما ثبت شده) زندگی می‌کنند که بیشتر آنها از سوریه به ترکیه آمده‌اند.
در ادامه گزارش پلیس فدرال آلمان آمده که در سال گذشته ۲۰۱۷ حدود ۳۰ هزار مهاجر موفق شدند خود را از ترکیه به جزایر یونان برسانند. بیشتر این تعداد در نیمه دوم این سال، پس از سقوط شهر رقه، پایتخت خودخوانده داعش، به این جزایر رسیدند که بیشتر این افراد شهروند سوریه، عراق و افغانستان بوده‌اند.
در گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) آمده است که در همین سال ۵۴ نفر در جریان گذار از ترکیه به یونان در دریای اژه غرق شده‌اند.
در گزارش پلیس فدرال آلمان آمده که قاچاقچیان انسان هدفمند عمل می‌کنند و باندهای قاچاق انسان از این راه درآمد هنگفتی به دست می‌آورند و به طور نمونه به یک باند قاچاق انسان در شهر ازمیر ترکیه اشاره کرده که در دوماه سپتامبر و اکتبر سال ۲۰۱۷ موفق شده ۴۶۰ پناهجو را به جزایر ساموس، خیوس و لسبوس بفرستد و از این راه ۱۸۰ هزار دلار به دست آورد (حدود ۴۰۰ دلار برای هر پناهجو). که به نظر من حداقل مبلغ را ارایه داده اند!
نکته ۱: لطفا به تعداد و ارقام توجه داشته باشید!
نکته ۲: سهم مافیای رژیم از این بازار چقدر است؟
« همانطور که گزارش کرده اند: بیشتر این افراد شهروند سوریه، عراق و افغانستان بوده‌اند. و ما میدانیم که هر سه این کشورها مناطقی هستند که رژیم تهران شدیداً در آنها فعال است، که البته ترکیه را نیز نباید از این محدوده دور بدانیم.»
* و خبر دوم: روزنامه آلمانی: چرا ایرانیان به ناگهان راهی صربستان شده‌اند؟
روزنامه آلمانی "فرانکفورتر آلگماینه" در شماره روز ۲۸ مارس (۸ فروردین) خود گزارشی با عنوان "بلیط یکطرفه تهران- بلگراد" چاپ کرده و پرسیده است که «چرا این همه ایرانی به ناگهان راهی صربستان شده‌اند؟»
به نوشته این روزنامه، از آغاز لغو ویزا برای ایرانیان در شهریور ۹۶ چند هزار "توریست ایرانی" به صربستان سفر کرده‌اند که شمار زیادی از آنان دیگر به کشورشان بازنگشته‌اند، بلکه از آنجا به کشورهای اروپای غربی رفته‌اند.
باید گفت که صربستان یکی از کشورهای نامزد عضویت در اتحادیه اروپاست و در شهریور ۹۶ اعلام کرد که شهروندان ایرانی برای سفر به این کشور نیاز به ویزا ندارند!! دولت صربستان هدف از برداشتن روادید برای ایرانیان را توسعه گردشگری و تسهیل سفر سرمایه‌گذاران بالقوه به این کشور عنوان کرده بود!اما: در اسفندماه ۹۶ شرکت هواپیمایی "ایران ایر" اولین پرواز مستقیم تهران- بلگراد را برقرار کرد. پس از اولین پرواز، همه پروازهای این شرکت هواپیمایی تا ماه تیر ۹۷ به سرعت رزرو شدند. تقاضای سفر به صربستان چنان بالا بود که به زودی خبری راجع به تصمیم‌گیری یک شرکت هواپیمایی دیگر برای برقراری پرواز مستقیم از تهران به بلگراد منتشر شد.
در روزهای اخیر هم خبرگزاری "تانجوگ" صربستان به نقل از یکی از مدیران "ایران ایر" نوشت که قرار است پرواز مستقیم از دیگر شهرهای ایران به بلگراد هم برقرار شود! به سلامتی!!
حال گویا صربستان با مشکلی روبرو شده « بابا نیایید! ... کردم!» که به نوشته "فرانکفورتر آلگماینه " عبارت از این است که برخی از این "سرمایه‌گذاران بالقوه" که از تهران به بلگراد سفر می‌کنند، پرواز برگشت‌شان را از دست می‌دهند!! عجب! و سپس یا در صربستان درخواست پناهندگی می‌دهند یا از طریق مسیر بالکان خود را به آلمان و فرانسه می‌رسانند.به نوشته "فرانکفورتر آلگماینه" این وضعیت در صربستان موجب نارضایتی شهروندان این کشور شده، زیرا بسیاری از صربها نگران‌اند که آزادی خودشان برای سفر به کشورهای اتحادیه اروپا به خطر بیفتد. در همین رابطه دولت صربستان در پی کنترل بیشتر برآمده است.
از نخستین کسانی که متوجه چنین پدیده‌ای شده گوردان پانوویچ، از سازمان "Info Park" اینفو پارک بوده که سازمانی برای کمک به پناهجویان و همراهی آنان تا ورودشان به اروپای غربی است.
باید بگویم: « مرکز حمایت از پناهندگان اینفو پارک سازمان ارائه خدمات برای پناهندگان و مهاجران در فضایی به مساحت ۱۳۰ متر مربع در بلگراد است . این «مرکز» که در نقطه اصلی شهر واقع است شامل بخش ارائه اطلاعات، کمک تحصیلی، مرکز امن زنان/دختران، دسترسی به اینترنت و بخش ارائه خدمات به خانواده است.»
تصویر صفحه فیس بوک این مرکز:
سازمان "اینفو پارک" پیش از آغاز سفرهای مستقیم از تهران به بلگراد در بیانیه‌ای با استناد به آمار وزارت کشور صربستان نوشته بود که از زمان لغو ویزا برای شهروندان ایرانی، بیش از ۶ هزار ایرانی به عنوان گردشگر به صربستان آمده‌اند که بیشترشان سپس به اروپای غربی سفر کرده‌اند.بر اساس تحقیقی که "اینفو پارک" در پاییز ۹۶ از ایرانیان در بلگراد کرده بود، اکثر آنها گفته بودند که صربستان را "امن‌ترین و ارزان‌ترین" کشوری می‌دانند که بتوانند از طریق آن خودشان را به اروپای غربی برسانند.
نمانیا رویوویچ، خبرنگار بخش بالکان دویچه وله، درباره شمار پناهجویان ایرانی در صربستان و وضعیت پناهجویی آنان می‌گوید که شمار ایرانیانی که در صربستان درخواست پناهندگی کرده‌اند نسبت به شهروندان دیگر کشورها اندک است و شانس پذیرش درخواست پناهندگی آنها در کشورهای عضو اتحادیه اروپا هم زیاد نیست به گونه‌ای که بیشتر آنان در صربستان در یک وضعیت بلاتکلیف می‌مانند.
خبرنگار بخش بالکان دویچه وله می‌گوید: «به طور قانونی در حال حاضر روزانه حدود ده نفر میتوانند از مرز رد و وارد مجارستان شوند. ورود به مجارستان هم به معنای سفر بلامانع به کشورهای غرب اروپا نیست و محدودیت‌های بسیاری وجود دارد. یک راه دیگر مراجعه به قاچاقچی‌های انسان است که مسیرهایی مخفی تا رسیدن به کشورهای غرب اتحادیه اروپا را می‌شناسند اما در ماه‌های اخیر کار آنها از رونق افتاده چون کنترل شدیدی صورت می‌گیرد.»
به نوشته "فرانکفورتر آلگماینه"، رسیم لیجیک، وزیر گردشگری و تجارت صربستان، در روزهای گذشته تلاش کرده تا مردم کشورش را آرام کند. او گفته است که دولت می‌کوشد "خطر سوءاستفاده از رفت و آمد بدون ویزا از ایران را تا حد امکان پایین بیاورد". او در عین حال تأکید کرده است که نباید آزادی سفر ایرانیان را زیر سؤال برد چون این آزادی "در عرصه‌های گردشگری، اقتصادی و سیاسی به نفع" صربستان است! « عراق، لبنان، یمن، سوریه، افغانستان... کم بودن حال صربستان هم اضافه شد»
به عقیده نویسنده "فرانکفورتر آلگماینه"، آنچه وزیر گردشگری و تجارت صربستان می‌گوید عجیب است! چون به نظر نمی‌رسد علائق مشترک زیادی میان ایران و صربستان وجود داشته باشد. روابط اقتصادی دو کشور چندان گسترده نیست که دسته دسته مدیران شرکت‌ها بخواهند بین دو کشور به طور دائم در رفت و آمد باشند و تولیدات صادراتی مهم صربستان، از جمله گوشت خوک و عرق آلو، بازاری در ایران ندارد.
روشن نیست که وزیر صربستانی چگونه می‌خواهد به گفته خودش مانع از "سوءاستفاده از آزادی ویزا و استفاده برخی شهروندان ایرانی از بلگراد و صربستان به عنوان ترانزیت برای ادامه سفر به سوی اتحادیه اروپا" بشود.
گوردان پانوویچ از سازمان "اینفو پارک" می‌گوید از آنجا که به نظر می‌رسد در ایران عده زیادی هستند که مایلند به غرب بروند، وزارت تجارت صربستان در پی عقد پیمان‌نامه‌ای با ایران برای جلوگیری از مهاجرت‌های غیرقانونی است. پانوویچ ابراز شگفتی میکند از اینکه چنین پیمان‌نامه‌ای از همان زمان لغو ویزا برای ایرانیان بین دو کشور امضا نشده است. او همچنین معتقد است که چنین مذاکراتی نه در سطح وزارتخانه‌های تجارت بلکه در "سطحی بالاتر" باید صورت گیرد.
"فرانکفورتر آلگماینه" با نظر به سفر ماه گذشته محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، به بلگراد و دیدارش با الکساندر ووچیچ، رئیس جمهور صربستان، معتقد است که احتمال دارد چنین گفت‌وگویی به زودی صورت گیرد، زیرا حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، ووچیچ را به دیدار از ایران دعوت کرده است.
"فرانکفورتر آلگماینه" به پیوند سیاسی ایران و صربستان اشاره میکند و می‌نویسد که ووچیچ منطقه خاورمیانه را می‌شناسد و در جوانی با رئیس‌اش "وجیسلاو سسلچ" به دعوت صدام حسین به عراق سفر کرده تا در اتحاد "بشریت مترقی" علیه آمریکا شرکت کند.
به هر حال ووچیچ از دعوت حسن روحانی تشکر کرده و همچنین قدردانی کرده که ایران تا کنون کوزوو را به رسمیت نشناخته است!!
* گزارشها و مطالب فوق تنها برای روشن شدن ذهن شما با اتفاقاتی است که رخ داده است اما اصل مطلب چیز دیگری است که در ادامه خواهید خواند:
اجازه دهید به کمی عقب تر باز گردیم، به جنگ بوسنی و هرزگوین، جنگی مسلحانه و بین‌المللی که بین ۵ آوریل ۱۹۹۲ تا ۱۴ دسامبر ۱۹۹۵ بین بوسنی و هرزگوین و صربستان اتفاق افتاد و با امضای توافق دیتون در شهر دیتون ایالت اوهایو پایان یافت.
پس از فروپاشی شوروی و به تبع آن متحدینش در اروپای غربی از جمله یوگسلاوی جنگ داخلی خونینی میان کرووات‌ها، صربها و بوسنیایی‌ها درگرفت.
آنچه موجب توجه بیشتر کشورهای اسلامی و از جمله ایران به این منازعه شد، مسلمان بودن بوسنیایی‌ها و عدم برخورداری آنان از نیروی نظامی قابل توجه بود.
دولت ایران به نحو گسترده‌ای به حمایت سیاسی، اقتصادی و نظامی از بوسنیایی پرداخت. سه ایرانی در جریان این فعالیت‌ها کشته شدند. در آن موقع ایران از ریاست جمهوری علی عزت بیگویچ حمایت می‌کرد. توجه رژیم ایران به این منطقه به حدی بود که علی خامنه‌ای، احمد جنتی (فسیل درجه یک) را بعنوان نماینده ویژه خود در امور بوسنی و هرزگوین منصوب کرد و نهادهای خیریه ایرانی همچون کمیته امداد نیز وارد ماجرا شد و حجم عظیمی از کمکهای مردمی را جمع‌آوری و به بوسنی منتقل می‌کردند. ایران در بازسازی بوسنی نیز مشارکت کرد.
فرماندهی نیروهای نظامی ایران در بوسنی بر عهده سردار نقدی و حسین الله‌کرم بود و این نیروها زیر نظر سپاه قدس به فعالیت می‌پرداختند. انتصاب حسین الله کرم بعنوان وابسته نظامی ایران در بوسنی در دولت محمود احمدی‌نژاد نیز در همین رابطه میتواند باشد.
یکی از اتهاماتی که پس از دستگیری حسین موسویان به اتهام جاسوسی از سوی سایت‌های تندرو هوادار دولت به وی وارد شد آن بود که اطلاعات مربوط به پایگاه‌های امنیتی ایران در اروپا و توصیه‌های انجام شده به آنان برای پس از حمله احتمالی به ایران را لو داده‌است.
فعالیت سپاه قدس در بوسنی یکی از سرفصل‌های مهم عملکرد این نیرو بود و موجب افزایش توان آن شد.
ایران از اولین روزهای جنگِ بوسنی اقدام به راه اندازی شبکه‌ای رادیویی به زبان بوسنیایی کرد که همچنان فعالیت میکند. در سال‌های بعد تلویزیون ماهواره‌ای سحر (وابسته به صداوسیما) به پخش برنامه به زبان بوسنیایی پرداخت.
جالب اینجاست که هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود می‌نویسد: (به دکتر ولایتی گفتم یک میلیون دلار از باقیمانده قیمت نفت اهدایی را به رئیس جمهوری بوسنی بدهد! «انگار که ارث پدرش را بذل و بخشش می کرده!» هیاًت بوسنیایی برای دور اول مذاکره آمدند. از کمک هیاًت ایران خیلی ممنون اند. گفتند کاملاً محاصره‌اند و اسلحه شان تمام شده و فقط بخشی از کمکهای مارا دارند. خواستار کمک بیشتر شدند. مشکل شان جدی است و در بن‌بست و در محاصره هستند. پیشنهاد داشتند که ما از طریق کروات‌ها با صربها و با روس‌ها یا کشورهای غربی یا اسلامی برای کمک کردنشان و رساندن کمک اقدام کنیم. با پیشنهاد، دادن موشک به کروات‌ها که برای مقابله با صربها نیاز دارند، جهت رفع محاصره و رساندن اسلحه به مسلمان‌ها موافقت کردم. قرار شد خودش در ملاقات پس فردایش با رئیس جمهور کرواسی مطرح کند. برای بازسازی و پذیرش متخصصان بیکارشان هم کمک خواست.)
حمایت همه جانبه رژیم تهران از مردم بوسنی که مسلمان بودند و هزینه های کلانی که از کیسه ملت ایران بابت ایديولوژی خودشان پرداخت شد بر کسی پوشیده نیست. اما چه کس یا کسانی منفعتش را بردند و آیا اصلا منافعی ماندگار برای کشور و مردم ایران داشت؟!
باید بگویم که بوسنی از جمله کشورهای مسلمانی است که با اسرائیل رابطه دارد.
اما از کوزوو بگویم:
کوزوو در سال ۲۰۰۸ از صربستان اعلام استقلال کرد اما صربستان این استقلال را به رسمیت نشناخت و آن را بخشی از خاک خود می‌داند. ۱۱۰ کشور دنیا تا ۲۷ فوریه ۲۰۱۷ کوزوو را به رسمیت شناخته‌اند و این کشور به عضویت نهادهای بین‌المللی همچون بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول درآمده‌است. اما روسیه و چین دو عضو دائم شورای امنیت استقلال کوزو را به رسمیت نشناخته‌اند و این کشور به عضویت سازمان ملل درنیامده‌است.
در بالا اشاره کردم که ایران تا کنون کوزوو را به رسمیت نشناخته است!! چرا؟ چون روسیه آنرا به رسمیت نشناخته!
نکته جالب اینجاست که بیش از ۹۵٪ مردم کوزوو پیرو اسلام هستند!
از طرفی روسیه طرح سازمان ملل متحد که کشتار "سربرنیتسا" در بوسنی و هرزگوین را "نسل‌کُشی" تعریف کرده است، وتو می کند! کشتاری که از طرف صربها انجام شد و در آن بیش از هشت هزار مسلمان بوسنی قتل عام شدند.
اما جمهوری اسلامی که در دوران آن جنگ حامی مسلمانان بوسنی بود امروز و به دستور ارباب خود روسیه از طرف مقابل صربها حمایت میکند! صربستانی که بیش از ۹۰ درصد جمعیتش مسیحی هستند. واقعا چه اتفاقی افتاده؟ آیا جمهوری اسلامی به معنای واقعی فروپاشی خود را لمس نموده است و برای رهایی از این وضعیت به هر کس و هر چیز متوسل می شود؟ یا اینکه دیگر جمهوری اسلامی به معنای واقعی کلمه وجود ندارد اما جرات بیان آنرا ندارند و در حال زمینه سازی برای یک افشاگری بزرگ هستند!
هر چه هست اما این یک حقیقت است که آزادی سفر به صربستان بدون ویزا کمکی است بزرگ به خواست و اراده ارباب رژیم جمهوری اسلامی « روسیه » در حق همپیمان دیکتاتور و حلقه به گوش خود که خواسته رژیم را از فروپاشی و سقوط حفظ نماید یا اینکه زمان بیشتری برای دوشیدن این گاو نه من شیرده برای خودش دست و پا نماید!
در جریان اعتراضات دی ماه بر اساس اعلام آمار توسط خود حکومت بیش از ۵۰۰۰ فعال سیاسی بازداشت شدند و ۶۰۰۰ نفر هم که تنها از راه آزاد صربستان از کشور خارج شده اند، در واقع رژیم بار سنگین اعتراضات بر دوش خود را به این دو روش سبک و برای بقای خود زمان بیشتری خریداری می کند.
* نکته ۱: چه حجم پول در این مهاجرت در حقیقت اجباری و یا تبعید خود خواسته جوانان ایرانی نصیب رژیم می شود؟
نکته ۲ : چه میزان وثیقه و چه حجم پول بابت آزادی دستگیر شدگان اعتراضات دی ماه نصیب رژیم می شود؟
نکته ۳: چند درصد از این اشخاصی که به امید یک زندگی ایده آل در اروپای غربی خود را به آب و آتش می زنند، میتوانند به مقصد خود برسند تا اعلام پناهندگی نمایند؟
نکته ۴: چند درصد میتوانند به آرزوی خویش برسند و از کشور میزبان پاسخ مثبت دریافت نمایند؟
* ای کاش ملت ایران به این حقیقت پی میبردند که تنها با اراده و اتحاد و ایستادگی بر روی خواسته های به حق خودشان است که میتوانند در اندک زمان ممکن با سرنگون کردن این لکه ننگ تاریخ ایران و بشریت، به آزادی و آن شرایطی که برای یک زندگی در خور ایرانی را در کشور و میهن مادری ایجاد نمایند.
به امید این روز که دیر هم نیست.
پاینده ایران
برافراشته باد پرچم زیبای سه رنگ شیروخورشید نشان
ماهستیم.
