شهرام همایون ، سخنگوی جنبش ملی ماهستیم...کورش، همان انسانی که نامش به صراحت در تورات و انجیل آمده و می گویند همان است که به اشارتی در قرآن نیز از او یاد شده است
تأثیرات کورش ظاهراً فرادینی و حتی فرا ملی بوده است که از همین رو، جهانیان روزی را به نام او نامگذاری کرده اند و در وصف اش همان بس که می گویند درجهان برده داری آن روز به جنگ علیه برده داری رفت و کاخش را، نه با شلاق ستم بر پیکر بردگان که با پرداخت دستمزد منصفانه به کارگران بنا کرد
او، همان است که می گویند به زنان باردار که کار می کردند مرخصی ایام بارداری می داد و همانست که کانون بازنشستگی را در جهان برای نخستین بار پایه گذاری کرد
کورش ـ شاید از شانس بدش ـ ایرانی بوده است، از همین رو آنچنان که در جهان می شناسندش، ایرانیان از او آگاهی ندارند و حتی در این روز ـ حداقل تا سال قبل، یادی از او نمی کردند. ایرانی ها، نسبت به کورش از همه ی جهان غریبه ترند و شاید (با تأسف) بی تفاوت تر
اما این ایرانی ها همیشه هم بی تفاوت نیستند
به عنوان مثال سوگواری آنان در ایام عاشورا نشان از اهمیتی است که آنان به انسان های برجسته و اعمال برجسته می دهند به شرط آن که البته ایرانی نباشند!؟
اما یک لحظه تأمل و مقایسه ی کورش با مثلاً امام سوم شیعیان نتیجه ای حیرت انگیز به دست می دهد چرا که حضرتشان ، تنها با نوع مرگ ـ حال انتخابی یا اجباری ـ نامی جاودان از خود باقی گذاشته است حال آن که لحظه لحظه زندگی کورش سرشار از تأثیر انسانی بر محیط بشری بوده است
با این همه، ما مردم چه روز میلاد آن حضرت را ـ و یا وفاتشان را و یا حتی سوم و اربعین ایشان را هر سال، با شکوه و عزایی عظیم برگزار می کنیم اما کورش را ـ نه می دانیم کی آمد و کی رفت ـ و طبعاً هم نمی دانیم چه کرد؟
از همین روست که حتی نوادگان آن حضرت در گوشه و کنار کشور ما از مقام و منزلت و جا و مکان برجسته ای برخوردارند ولی یادگار ارزشمند کورش در بیابانی در شیراز نشان از غریبگی او در وطنش دارد
این را گفتم تا بدانید چرا امروز جناب خامنه ای بر کرسی نادرشاه و کورش و داریوش و رضاشاه و خشایارشاه نشسته است زیرا ما نیز این انتخاب را در زندگی شخصی خود قرن هاست که کرده ایم و در ذهن خویش علامه مجلسی ها را جایگزین حکیم عمر خیام ها کرده ایم و حافظ را که قلندری روحانی ستیز بوده است از تبار روحانیون پیشگو دانسته ایم
شاید زمان آن رسیده است که نگاهی دیگر به تاریخ داشته باشیم و در این راستا، معیار و میزان را در جامعه خویش دگرگون کنیم و ارج 29 اکتبر روز جهانی کورش ـ این دوهزار و پانصد سال غریبه را ـ بیشتر بدانیم
