دوشنبه، آبان ۲۰، ۱۳۹۲

جنجال رسانه ای بر سر «توافق تاریخی»: جمهوری اسلامی‌از اینکه توافقی نشد ناراضی است!

بسیج رژیم برای اینکه «مردم» و «گروه‌های سیاسی» از مذاکرات هیئت هسته ای جمهوری اسلامی‌در ژنو که با یک روز تمدید به مدت سه روز تا روز شنبه ۱۸ آبان ۹۲ ادامه یافت، پشتیبانی کنند فعلا به نتیجه دلخواه حکومت نرسید.

شور و شوق برخی خبرگزاری‌های غربی و فارسی زبان و حتا رسانه‌های خود جمهوری اسلامی‌از اینکه موقعیت مذاکرات به نقطه حساس و سرنوشت ساز رسیده و یک «توافق  تاریخی» در حال شکل گرفتن است، با سفر اعلام نشده وزرای خارجه آمریکا و آلمان و فرانسه و انگلیس به ژنو به اوج خود رسید. اما پس از آنکه با وجود ابراز رضایت طرفین که معمولا به شکل تعارف در این نوع مذاکرات عنوان می‌شود، هیچ توافقی حتا بدون امضای طرفین حاصل نشد، رسانه‌های جمهوری اسلامی‌بر خلاف ده سال گذشته که همواره از به نتیجه نرسیدن مذاکرات ابراز شادی و خشنودی می‌کردند، برای نخستین بار خشمگین شده و از اینکه بر خلاف انتظار این مذاکرات با این همه جنجال رسانه ای به جایی نرسید، شروع به حمله به نخستین کسی کردند که به نظرشان آمد مانع رسیدن به توافق شده است: لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه.
حتا سی ان ان نیز در گزارشی بر غیرمنتظره بودن نتیجه فعلی مذاکرات تأکید کرد و گفت، روز جمعه همه فکر می‌کردند معامله ای در حال انجام شدن است ولی وزیر امور خارجه فرانسه گفت فکر نکنید ما در این گفتگو معامله ای خواهیم کرد، بلکه اصلا ممکن است هیچ معامله ای در کار نباشد. لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه هم چنین گفت انگار رژیم تهران ما را احمق فرض کرده است!
رسانه‌های حکومتی این موضع فرانسه را بلافاصله به منافع اقتصادی این کشور در ایران و شرکت توتال و همکاری‌های نفتی وصل کردند. کیهان تهران حتا نوشت: وزیر خارجه فرانسه  نوکر حلقه به گوش صهیونیست‌هاست. کیهان لوران فابیوس را متهم کرد که «به نیابت از رژیم صهیونیستی» منافع مردم فرانسه را به «گروگان» گرفته است. کیهان تهران البته توضیح نداد معامله با جمهوری اسلامی‌بر سر برنامه هسته ای اش، در کدام نقاط به «منافع مردم فرانسه» مربوط می‌شود. این اتهام کیهان تهران به دلیل تأکید وزیر خارجه فرانسه بر توقف فعالیت نیروگاه آب سنگین اراک و هم چنین غنی سازی اورانیوم بیست درصدیست.
خبرگزاری فارس نیز به نقل از حسین شیخ الاسلام مشاور بین الملل لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی‌نوشت، فرانسوی‌ها چندین‌بار نسبت به ایران اشتباه کردند و ضربه این اشتباهات خود را نیز خورده‌اند؛ آنها در زمان جنگ و پس از آن نیز این اقدامات را انجام دادند و امیدواریم در قضیه اخیر اشتباهات خود را ادامه ندهند. وی با متهم کردن دولت فرانسه به اینکه ممکن است از عربها پول گرفته باشند گفت، اسرائیل نمی‌خواهد این مذاکرات موفق شود و فرانسه پذیرفته این نقش را در غرب بازی کند و شاید از بعضی شاهان عرب هم پول هم گرفته باشند.
حتا آن کسانی که ظاهرا مخالف سیاست‌های دولت روحانی در مذاکرات هسته ای هستند، از اینکه این مذاکرات به نتیجه ای نرسیده، به خشم آمده اند. سایت صراط نیوز نوشت، سنگ اندازی آشکار وزیر خارجه فرانسه بی تردید یکی از موانع بزرگ رسیدن به هرگونه توافقی در مذاکرات ژنو به شمار می‌رود!
معلوم نیست در حالی که کسی از دامنه توافقات و اختلافات اطلاع موثقی ندارد، رسانه‌های رژیم چه چیزی از این توافقات می‌دانند که از ناکام ماندن آن به خشم آمده اند! این در حالیست که افراطیون حلقه ولایت خشمگین از این ناکامی، همین را چماقی کرده اند تا بر سر دولت روحانی بکوبند. صراط نیوز در همین زمینه نوشته است، دیپلماسی موفق دولت(!) اما در اولین محک جدی اش با مانع تراشی بزرگ رفقای فرانسوی روحانی همراه شده و هرچه مسئولان و رسانه‌های آنها بیشتر به طرف ایرانی ابراز بی اعتمادی می‌کنند رسانه‌های بنفش در داخل کشور ارادت فزون تری برای آنها خرج می‌کنند!
کیهان تهران، ارگان بیت رهبری نیز امروز، یکشنبه ۱۹ آبان، در یک گزارش مفصل زیر عنوان «باج‌خواهی حریف و ابهام در نتیجه مذاکرات، گزارش خبری کیهان از چالش سخت در ژنو» نوشت،«نتیجه مذاکرات سه روزه ایران و گروه موسوم به ۱+ ۵ تا ساعت۲ بامداد امروز ( یکشنبه )به وقت تهران در ژنو پایتخت سوئیس با اصرار آمریکا و برخی شرکای غربی‌اش بر خواسته‌های غیرقانونی و زیاده خواهانه از ایران که با مقاومت تیم مذاکره‌کننده کشورمان روبرو شد در‌هاله‌ای از ابهام باقی ماند.»
کیهان تهران با اشاره به «بیم و امید» در این مذاکرات از قول عراقچی، معاون محمدجواد ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی‌درباره اختلافات نوشت: «در حال حاضر نمی‌توانم در مورد این صحبت کنم زیرا در حال مذاکره‌ایم. موضوعات جدی است و هنوز بین مواضع دو طرف فاصله وجود دارد. در مورد برخی موارد فاصله کمتر شده و روی برخی موارد فاصله وجود دارد.»
کیهان تهران خواست رژیم ایران را در این مذاکرات به این شکل فرموله کرده است: «مسئله اول این که ایران خواهان آن است که رئوس توافق جامع در توافقنامه موقت درج شود. گروه ۱+۵ می‌گوید هنوز آماده این کار نیست و عقیده دارد ایران و ۱+۵ تازه پس از حصول توافق درباره توافقنامه موقت و اجرای آن، در فضایی با اعتماد بیشتر، می‌توانند مذاکره درباره توافق جامع را آغاز کنند. ایران عقیده دارد اگر همین حالا تضمینی از گروه ۱+۵ گرفته نشود که در توافق جامع غنی سازی ایران را خواهد پذیرفت و همه تحریم‌ها را لغو می‌کند آن وقت ممکن است چنین تضمینی دیگر هرگز به دست نیاید و آمریکا پس از آنکه جلوی پیشرفت برنامه ایران را در توافق موقت گرفت در مذاکرات درباره توافق جامع خواستار برچیده شدن غنی سازی در ایران شود.
مسئله دوم این است که ظاهرا گروه ۱+۵ خود را برای لغو مقادیر ناچیزی از تحریم‌ها آماده کرده است که با میزان مورد تقاضای ایران فاصله جدی دارد. در واقع ایران خواهان تعدیل تحریم‌ها به نحوی است که ارزش واگذاری امتیازهای جدی فنی را که روی میز گذاشته داشته باشد. طبعا مهم ترین حوزه‌ای که ایران خواستار لغو تحریم آن است حوزه تحریم‌های بانکی و تحریم خرید نفت ایران است. در واقع ایران آزادی دارایی‌های بلوکه شده خود را امتیاز جدی نمی‌داند و معتقد است برای متوازن شدن داده‌ها و ستانده‌ها باید چیز بسیار بیشتری روی میز قرار بگیرد.شواهد نشان می‌دهد در این مورد میان فرانسه و آمریکا اختلاف جدی وجود دارد ضمن اینکه آمریکایی‌ها هم به هیچ وجه مایل به کاهش تحریم‌ها در ابعادی که وسیع و گستره به نظر برسد نیستند.»
همین فرمول به ویژه در بخش تحریم‌های بانکی و تحریم خرید نفت نشان می‌دهد تا چه اندازه این تحریم‌ها بر به زانو در آوردن رژیم تأثیر داشته است که نه تنها رهبر جمهوری اسلامی‌را به پشتیبانی از این مذاکرات وا داشته است بلکه از همه خواسته است تا از آن حمایت کنند و از «سازش» و «سازشکاری» دولت روحانی سخنی نگویند.
جمهوری اسلامی‌پیش از آنکه این تحریم‌ها اعمال شود، در مذاکراتی که با سه کشور اروپایی، فرانسه و آلمان و انگلیس، پیش می‌برد، می‌توانست با امتیازات بیشتری به توافق اتمی‌دست یابد. اما بلندپروازی و ارزیابی نادرست از موقعیت منطقه ای و جهانی جمهوری اسلامی‌سبب شد تا زمامداران رژیم به این توهّم بیفتند که می‌توانند جامعه جهانی و غرب را به زانو در آورند. اینک دوران دیگری آغاز شده و این رژیم ایران است که با تحریم‌های بانکی، تحریم‌های نفتی و تحریم‌های گسترده اتحادیه اروپا علیه زمامداران نظامی‌و غیرنظامی‌رژیم و شرکت‌ها و نهادهای وابسته به آن، که مسئولان و رسانه‌های جمهوری اسلامی‌هرگز از آنها نامی‌نمی‌برند، باید در برابر غرب زانو بزند و جام زهر دوم را بنوشد.
گفتنی است درست در آخرین روز این مذاکرات، شنبه ۹ نوامبر، خبرگزاری‌های جمهوری اسلامی‌از افتتاح خط تولید موشک «صیاد ۲» خبر دادند که همزمانی آن با این مذاکرات انعکاس گسترده ای در رسانه‌های جهان یافت. «صیاد ۲» یک سامانه پدافند هوایی است که برای مقابله با هواپیماهای جنگنده و بمب افکن طراحی شده است.