باز، تو باز آمدی
ظلمت ِآن خاک وُ خشت !
باز ، نمی‌خواهمت
بهمن ِخونین سرشت !
باز ، نمی‌خواهمت
بهمن ِخونین سرشت !
با نفس ِ سرد تو
شاخه ی شادم شکست.
شاخه ی شادم شکست.
غم ،به سراپرده ام
خیمه زد وُ ریشه بست.
خیمه زد وُ ریشه بست.
با من وُ نیلوفرم
حرف ِ تو از برف بود.
حرف ِ تو از برف بود.
با دل ِ گلرنگ ِ من
گفتگو از برف بود.
گفتگو از برف بود.
کینه ی دیرینه ای !
سنگ ِ هر آیینه ای !
سنگ ِ هر آیینه ای !
زندگی ، از دست تو
اینهمه ، فریاد گر.
اینهمه ، فریاد گر.
باز ، نمی‌خواهمت
بهمن ِ بیداد گر !
بهمن ِ بیداد گر !
